15 may 2011

JAUME ARAGALL CANTA LA STRADA



Quería poner esta información adicional al final del post anterior, donde hablaba de que desconocía la existencia de una versión cantada del tema principal de La Strada, el film de Federico Fellini.

He estado buscando, he encontrado algunas versiones, y, finalmente, la que pongo aquí merece un post aparte porque está interpretada por una de las voces de tenor más bellas de todos los tiempos: Jaume Aragall (tambien conocido como Giacomo Aragall). Nacido en Barcelona en 1939, hizo sus estudios musicales en su ciudad natal, aunque pronto hizo el salto a Italia, en cuyos teatros de ópera donde ha desarrollado una buena parte de su carrera, junto con el Gran Teatre del Liceu y la Ópera de Budapest. 

En mi descubrimiento de la ópera tuvo un papel importantísimo, fue el primer tenor que realmente me cautivó, y el que me hizó querer saber más, querer oír más y, sobretodo, querer sentir más de aquella belleza deslumbrante que transmitía con su voz. Por eso compré mi primera entrada para el Liceu, para ver un Elisir d'amore, en 2005, sin conocer ni el nombre del tenor mexicano que iba a cantar Nemorino. Le debo mucho a Jaume Aragall y, aunque me perdí su época de actuaciones operísticas más gloriosas, aún he tenido ocasión de oirlo en conciertos, en muy buenas facultades.

Por eso, cuando he visto que en su álbum Voce e Passione (2004) interpretaba el tema principal de La Strada, me he dado cuenta de que no había hablado nunca de él en este blog, y ha sido la ocasión perfecta, justificada y coincidente para hacerlo. Creo que también en la voz de Rolando Villazón la canción puede sonar absolutamente fantástica, tanto, como para ser la escogida para dar nombre al nuevo álbum.

Aquí tenéis la versión para tenor del tema, si no os funciona el reproductor, probad en el link siguiente.



o escucharlo en este enlace / link to listen



12 comentarios:

  1. Saludos Teresa, he entrado muchas veces a tu blog pero, nunca te puse ningún comentario, quizá por que hablabas muy bién de un paisano mio, hoy te dejo comentario por que la voz de Jaume aragall, para mí ha sido una voz de auténtico lujo, harmoniosa, de seda o aterciopelada, con un gusto exquisito, y también tuve la ocasión de saludarlo personalmente en Santander, en una representación de rigoletto, interpretada también por otro paisano mio. José Sempere, Aragall a la mañana siguiente ofrecia un recital,........felicidades por tu magnífico blog..........paco

    ResponderEliminar
  2. Sonará fantástica, seguro! Y sí, fantástico también Aragall, un orgullo para nuestro país!

    ResponderEliminar
  3. ¡Hola Paco! Muy bienvenido a los comentarios al blog. Siempre me gustan que escriban (los habituales), pero me alegro especialmente cuando "descubro" un nuevo lector, o, mejor dicho, uno que no conocía.
    La verdad es que no entiendo mucho eso que dices que no me ponías comentarios porque hablaba muy bien de un paisano tuyo. Pero, sea lo que sea, me alegro de que ahora escribas y coincidas conmigo en la afición por Aragall. ¡Gracias!

    ResponderEliminar
  4. Preciosa voz la de Jauma Aragall, aunque tengo que confesar que no sabía de él. Entiendo bien lo que sentiste al conocerla porque, como ya te comenté en una ocasión, eso mismo me ocurrió a mí al descubrir la de Rolando Villazón.
    Creo que esa melodía sonará en su voz tan bien como en la de este estupendo tenor.
    De todas formas espero que no eliminen SMILE del disco. Siempre me ha gustado mucho esa canción y en la voz de Rolando puede ser para mí incluso más que el SHE WAS BEAUTIFUL de Bryn Terfel.
    Y, por cierto, no me extrañaría nada que te hubieras sentido abducida por lo de anoche. Yo también acudí a verlo (pero aquí en Madrid) y todavía estoy medio en trance.
    ¡Que espectáculo! Fantásticos lo cantantes, impresionante la puesta en escena (lo que pueden llegar a hacer con una estructura metálica y la iluminación). Y Bryn Terfel...
    Bueno, cada vez que salía al escenario era el mismismo Odín reencarnado. ¡Que poderío, que voz, qué emoción...! Y eso que en principio iba con un poco de miedo porque era mi primer Wagner.
    Y como ya he dicho, todavía no he conseguido salir del trance...

    ResponderEliminar
  5. Ah, pues yo creo que escogiste muy bien para tu primer Wagner, Isabel. Las producciones de Disney-MET suelen sen espectaculares y muy distraidas, y muy bien hechas, también.
    No creo que el hecho de cambiar el título lleve consigo que supriman Smile, también, como tú, lo espero. A ver si nos enteramos pronto del resto de canciones, si el disco debe salir en menos de un mes, la promoción estará al caer.

    ResponderEliminar
  6. catherine la parisienne16/5/11, 20:00

    Je n'avais jamais entendu auparavant cette mélodie chantée et la voix de J.Aragall m'a réellement charmée.
    Merci de nous l'avoir offerte !
    J'attends avec impatience (comme toujours...) la sortie de ce nouveau et original cd de Rolando, espérant qu'il aura une plus large diffusion que celui de "Ténor" qui n'est pas paru en France, pas plus d'ailleurs que le magnifique dvd de "la Bohème"...

    ResponderEliminar
  7. Absolutely great song. And James Aragall, what a wonderful voice, I don't think I've heard him before and hearing him I can now only imagine Rolando singing it.Looking forward to the release of the CD (I love songs from the movies alot)to hear all those amazing songs. xxx

    ResponderEliminar
  8. Darrere d'una vida erràtica, d'episodis depressius i un d'un conjunt de fets que han confegit una molt especial carrera musical, cal rescat l'excel·lent, dotat i sensible tenor qye estic contenta que recordis perquè ja no sóc sola.
    Un petó, Teresa"

    ResponderEliminar
  9. Wonderful voice . I never heard of this singer before. James Aragall.He is good! I really love this song and I love movie music alot, so I can't wait to hear Rolando singing this song on his new CD. Thanks Teresa. xxx

    ResponderEliminar
  10. Teresa,
    Coincidim plenament, l'Aragall ha estat una de les veus mes boniques que he escoltat mai i per descomptat un dels que també em va fer agafar afició per aquesta cosa anomenada òpera.
    Una abraçada

    ResponderEliminar
  11. Glòria, no he volgut destacar, expressament, al post cap d'aquests aspectes que comentes, d'una banda, perque son prou sabuts i de l'altra, perque la vida de un artista es molt complexa i es paga un preu, ells paguen un preu, de vegades, perque nosaltres poguem gaudir de moments sublims.

    ResponderEliminar
  12. Sí Teresa però nosaltres també paguem i ells es fan rics i no és cap sacrifici el que fan ja que estan dotats per no fer altra cosa. Ara bé, valoro tot el que em sembla valuós i l'Aragall cantava com els àngels. Ha fallat cancelant molt i molts concerts i, sovint, ha deixat el públic amb un pas de nas i l'entrada comprada a causa dels seus rampells -ei, que no dubto que esta fonamentats- però el que és fotut és haver de venir de Sevilla, tenir-ho tot llogat-avió, hotel, Liceu- i, de sobte, en Giacomo no canta...
    Rep una forta abraçada!

    ResponderEliminar